A súa vida esta mesturada entre a realidade e a lenda

      Santa Mariña e Liberata

Naceron en Balcagia, a actual Baiona de Pontevedra en Galicia (España), polo ano 119, sendo fillas de Lucio Castelio Severo, gobernador romano de Gallaecia e Lusitania e da súa esposa Calsia, quen dá a luz nun só parto a nove nenas mentres o seu marido esta fose percorrendo os seus dominios. Asustada Calsia polo múltiple alumeamento e temendo ser repudiada por infidelidade conxugal decide desfacerse das criaturas e encoméndallas á súa fiel servidora Sila, ordenándoo que baixo o maior secreteo afogáseas no río Miñor.

Sila, cristiá a carta cabal, lonxe de cometer tan horrible crime, deixarías na casa de familias amigas e as criaturas foron bautizadas polo bispo San Ovidio e criadas na fe cristiá.
Chegado o momento tiveron que comparecer ante o seu propio pai acusadas de ser cristiás, o cal ao saber que eran as súas fillas as invita a que renuncien a Cristo a cambio de poder vivir rodeadas dos luxos e comodidades propias do seu nacemento. Encarcéras tratando de atemorizalas pero logran fuxir das poutas do cárcere e dispersáronse. Todas elas, non obstante acabarían sendo mártires cristiás.
A devoción popular sitúa a Liberata e a Mariña (irmás) mártires na cruz á idade de 20 anos o 18 de xaneiro do 139.
A festa de Santa Liberata celébrase o 20 de xullo por ser a data en que se trasladaron as súas reliquias dende a cidade de Sigüenza áBaiona galega no ano 1515.
A festa de Santa Mariña celébrase o 18 de xullo.